ONLAR MI ENGELSİZ? BİZ Mİ ENGELLİYİZ?

04 Eylül 2012


Bu hafta senelik iznimden bir hafta izin kullanıyorum. Sabahları aynı saatte kalkmak ve yürüyüşe gidebilmek güzel bir olay. Kışın spor salonlarına tıkılıyoruz, oysa yazın öyle değil. Öğlen çarşıya inerim diyordum, aldığım bir mesaj ile çarşıda dolaşma isteğim kaçtı gitti. Daha önceden benimle aynı şehirde yaşayan, sonra farklı bir şehre iş dolayısıyla taşınan sema ablamın eşi vefat etmişti. Arkadaşlar bana da haber verdiler sağolsunlar, hemen telefonlar çalışmaya başladı, cenazenin ikindi namazında kalkacağı öğrenildi. Biz 4 arkadaş o şehre doğru yola çıktık. Hayatımda cenazeleri hep evde taziye etmişimdir, ilk defa bir cenaze için cami avlusunda toplandık. Ablamıza  başsağlığı ve sabır dileklerinden sonra cenaze namazının kılınmasını ve cenazenin mezarlığa götürülmesini beklemeye başladık. Dikkkatimi çeken 2 kişi vardı cami avlusunda. Umarım sözümü doğru kullanırım.2 zihinsel engelli erkek kardeşimiz.Neden burdalar, acaba aileleri de mi burada derken ben bunları gözlemlemeye başladım. Her gelene başın sağolsun abla sözü ile yaklaşıyorlar, insanlar ilk başta tedirgin oluyor, uzaklaşıyorlar. Hoca efendi ikindi namazını kıldırdı, tabutun başına geldi, İlk defa bir cenaze namazı gördüm. 3 Allahü ekber, hak helali ve fatiha dan sonra yüklendiler tabutu götürdüler. Bu kadar kısa yani öylemi????????? ve bu 2 zihinsel engelli kardeşim, erkekler ile saf tutup cenaze namazı kıldılar ve asla diğerlerinden geri kalmadılar. Anladım ki ; bu 2 kardeşim benden daha fazla cennetlik.................. sonra biz arabayı beklerken 1 tanesi yanıma geldi, abla benden korkma dedi elimi aldı öptü, benden varsa bozuk para istedi. Çıkardım bir miktar kağıt para verdim. Kulağıma eğildi SEN BENİ SEVİNDİRDİN, ALLAHTA SENİ SEVİNDİRSİN dedi. Neydi bu şimdi????????????????

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder