Çocukluğumuz da hepimizin değişik oyuncakları olmuştur. Bizim oyuncaklarımız ayçiçek kafalarından yapılma arabalar, topaçlar, panayırlardan alınma dabrukalar, folklor giysili ve mendilden yapılma bebeklerdi. Ben oyuncak kelimesinin genişliğini isviçredeki dayımın kızı bizde ilkokulu okumaya geldiğinde görmüştüm. O nasıl oyuncaklardı öyle peluş ayılar, sarı saçlı bebekler hemde ağlayan:))) ama ne yazık ki sahibi ben olmadığımdan dolayı uzaktan bakmıştım hep onlara, kendisi kıskanç biri olduğu içinde kesinlikle oynatmazdı. Daha sonra çocukluktan çıktık, büyüdük ama oyuncak yönünden ruhum hep çocuk kaldı. Zaman zaman kazık kadar olsak ta oyuncak almaktan alıkoyamadım kendimi. Geçenlerde komşuda oturuyoruz bahçe de. Kendisi 40 gün ara ile hem eşini hem oğlunu kaybetti geçtiğimiz yıllarda. Yaşlı annesi ve kızı kaldı geride ona arkadaş. Kızı evli, ondan birde torun sahibi. Torunumuzun ismide ÖYKÜ. Şimdiki çocuklar çok bilmişler. O çeneleri hiç durmuyor konuşuyor. Aynanın karşınsına geçiyor ;
- Ayna ayna söyle bana benden güzeli varmı diyor?
Egosunu bir güzel şişiriyor. Siz mi öğrettiniz diyorum yok diyorlar, herhalde TV 'den filan kapıyorlar. Doğum günü vardı geçenler de. Oturduk sevişiyoruz bir ara elimden kaçtı.
- Biliyormusun özlem abla?
- Neyi?
- Benim hiç bebeğim yok.
- Almadılar mı sana anneannen yada annen dedim.
Elini kaldırdı,şöyle bir salladı
-Nerdeeeeeeee Hep pazara giderken alıcam, alıcam diyor ama almıyorrrrrrrrrrrr
Aramızdaki bu konuşmadan sonra çocukluğum aklıma geldi. Bitişikteki evde bir fatma ablam vardı, rahmetli oldu. Annem bir yere gideceği zaman beni ona bırakırdı o da , bana mendilden bebekler yapardı oynardık birlikte. O gün çarşıya indim bizim ÖYKÜ kıza bir doğum günü hediyesi aldım. Adı ESRA
Sizinde çocukluğunuzdan kalma oyuncaklarınız ya da oyuncak hatıranız var mı ? yorumlarınız ve bloglarınızda paylaşıp beni de haberdar ederseniz okumaya gelirim efendim.
Karşımızdaki insanların YÜREKLERİNDEN ÖPELİM daima efendim...........
http://kozmetikdelisikedi.blogspot.com/2012/09/senin-oyuncak-hikayen-ne_2.html bende katıldım :)
YanıtlaSilteşekkür ederim benim sesime cevap verdiğiniz için
Silmerhaba ile başlayalım :) oyuncaklar ve çizgi filmler(onu da ben ekleyeyim)çocukluğuma damga vuran saçlı bebekti...ondan öncesine kadar naylondan yapılma bebeklerim vardı..onun gelişi ile oyuncak kavramım değişmişti ve şirinler vardı elbette..basit ama mutluluk dolu günlerdi...Hatırlattığın için teşekkürler..
YanıtlaSilsağol pembe çorap izleyici kısmı sağ tarafta idi gözden kaçırdın herhalde. çizgi filmlerden hatırladım sadece şeker kız candy ve heidi idir:))))
YanıtlaSilÇocukluğumun oyuncakları içinde olmazsa olmazlarım;
YanıtlaSil1. Topaç (Tahtadan yapılma ve kaytanını çekince en iyi dönenlerden)
2. Misket (bilye ya da cicoz)
3. Çember ve sopası
4. Bacağa takılan hulahop
5. Lak lak
6. Naylon top
7. Lastik top
8. Tahta ve teneke kurmalı oyuncaklar
9. Mantar tabancası ( tehlikeli ama vargaçmek olmazdı)
10. Uçurtma
Bunlara çamurdan yaptığımız değişik objeleri de eklemeliyim. Şimdi çamurla uynayamayan çocuklara çok üzülüyorum
Tabii önce 3 sonra 2 tekerlekli bisiklet :)
Çocukluğuma uçtum gittim iyi mi!
Ha bu arada hiç bebekle oynamadım; dışarıda oynanacak milyon tane çocuk ve oyun varken ilgimi hiç çekmemişlerdi. Belki o nedenden şimdi bebek koleksiyonu yapıyorum :)
Sevgiler
sen büyük şehirde yaşamışsın o zaman cocukluğunu :))) ben küçük bir kasabada idim. fazla bir oyuncağım olmadı bugün bile cafe dönüşü oyuncakcıda idim nerdeyse bir köpek alıyordum kendime........
Silsevgiler