105 Yıldır kurulan Trakya'nın en ünlü panayırlarından biridir. 50 li ve 60 lı yıllarda Bulgaristan ve Yunanistan dan dahi gelen müşterilerin olduğu bir panayır. Hala geliyorlar tabii ki. Hatta yurtdışında yaşayıp iznini bu panayır tarihine ayarlayanlar varmış. Babamın anlattığı kadarı ile 50 li yıllarda bu panayırda sergi açmaya başladığında alışveriş yapmaya gelen kişilerin yanında mutlaka Türkçe bilen biri ile gelirlermiş, bu kişiler pomakça konuşuyorlar.Yeni nesil Türkçeyi öğrenmiş ama yaşlılar hala pomakça konuşuyorlar. İlk defa bu sene 3 gün boyunca bu panayırda idim. Ağbimin satışlarına yardım ettim. Gerçi eski panayırlar yok, önceden şehire sık gelemeyen köylüler tüm alışverişlerini bu panayırlardan yaparlardı, özellikle kumaş, ceket, pantolon, bel lastiği, tarak, iğne iplik vs. Öyle müşteriler geldi ki sergiye sanırsın Bodrum da yaşarlar dedim ağbime, doğrudur dedi çünkü çoğunluğu çeltik zengini imiş:))) özellikle bir anne kız 3 gün boyunca panayırı alt üst ettiler sosyete pazarında gibi bulabildikleri her şeyi satın aldılar:))) 50-60 yaşlarda teyzemlerde tırnaklar uzun ojeler yeşil, mavi yaş geçse de modayı iyi takip ediyoruz:))
Ben sergi de satış yaptığım için fazla gezemedim. Sadece bir sabah panayıra girerken çektiğim bir kaç foto var.
Şehir ile panayır yerini ayıran demiryolu...
Bu da açılış şenliklerinde bir başkasının çektiği fotoğraf..
nettendir.
Civar köylerde yaşayanlar motor araçlarını bu şekilde hazırlayıp geliyorlar 3 gün boyunca orada konaklıyorlar,
Bir başkasının objektifinden arabaların iç kısımları...
Benim objektifimden bir resim:))
Bir başkasının objektifinden teyzemlerin zincirli salıncak keyfi:)
Benim objektifimden pişmaniye yapımına başlanması, devamını çekemedim minibüs hareket saati idi.
Panayırların vazgeçilmezi kuzu çevirmeleri, gecelerin sazlı sözlü , çengili yemeğinin gündüzden hazırlanışı...
Çocukluğumda kelle yemesini çok severdim, ama artık yiyemiyorum:)) ağır geliyor...
