Bloğunda görüp benimde katılmak istediğim bir etkinlik oldu bu resim, bilgi için linke tıklayın, katılmak isterseniz sizden de bir şeyler karalamanızı rica ederiz, lütfen bizi de bilgilendiriniz, bizlerde okuyalım......
Her ne kadar denize ve vapurlara uzak olsam da, bana bu ikilinin hatırlattığı iki konu var, biri çocukluğuma geri dönme isteği, diğeri de sevgiliyi.
Çocukluğumun bariz okul tatilleri İstanbul'da geçerdi.. Bunlardan biri de Tahtakale' de, cumartesi günü, beni amcama teslim eden babamın bizden ayrılması ile başlayan bu vapur maceraları idi . Simit, çay, gazete eşliğinde amcam ile yapılan bu yolculuk, bazen beni amcamın vapurların motor bölümüne indirip, nasıl yol aldığını anlatan derslere dönüşürdü...
Beyaz saf köpükler ve martılar, eşliğinde iskele iskele yapılan geziler esnasında hep insanların bir yerlere bir şeylere yetişme telaşı...
Bazen de satılan kalemlerin, bıçakların, jiletlerin
ŞU ELİMDE GÖRMÜŞ OLDUĞUNUZ.......
BİTTİ Mİİİİİİİİİİ BİTMEDİİİİİİİİİİİ.........
DENEMESİ BEDAVAAAAAAA.....
cümleleri..
Amcamın ters yönde seyahat edememesinden dolayı, vapurun bazen, bütün oturulan kısımlarını dolaştığımız olurdu......
Özellikle gün batımında o rüzgarın saçlarımı dağıtması keyfi...
Günümüzde artık bu seyahati yapamıyorum:(( Amcamın evi Kavacık' ta tepede idi, şu an Fatih Sultan Mehmet Köprüsünün ayaklarından biri amcamın evinde..... Kuyunun hala yerinde olduğunu söylüyorlar, işim gereği bazen İstanbul'a gidip otobüsle geçerken şoföre dur inecek var diyesim geliyor, gözlerim usul usul doluyor...
Şimdi İstanbul' da..
Sevgili ile olan kısmı anlatmayacağım, dinleyin sadece, beni mutlaka anlayacaksınız...
Haydi eller klavyeye sizden de bir iki satır okuyalım...
Fotoğrafımın böyle güzel bir anıyı canlandırması ne kadar da hoş..
YanıtlaSilKeyifle okudum ;)
Hoşçakalın