OKUDUM 17 SOLGUN KARANFİL

30 Nisan 2018


Arka Kapak Yazısı (Tanıtım Bülteninden)

Fikret onun solgun yüzüne bir öpücük kondurdu. “Sen hiç merak etme. Ölmek için değil, düşmanı ezmek için çıkıyoruz dağlara. Bir gün yanına sağ salim döndüğümde sana özgürlüğü getireceğim...”
Aferdita sözünü kesti. 
“Unutma aşkım,” dedi yeşil gözlerinden yanaklarına yaşlar süzülürken. 
“Her tercih bir vazgeçiştir. Ama vazgeçilen hep alacaklı kalır!”
O söğüt ağacının altında birbirlerine söz vermişlerdi kumrular gibi yuva kuracaklarına. Ama Naziler memleketlerini işgal edince gölge düştü mutluluklarına. Vatansız yaşanmazdı ki sevda! Bajgora Dağlarına doğru yollara düştü Fikret özgürlük uğruna... Kalbinde Aferdita’sı, aklında vatanıyla…

İncir Kuşları, Piruze gibi çok okunan kitapların yazarı Sinan Akyüz, yürek yakan son romanı Solgun Karanfil’le aşkı anlatırken bizi savaşla yüzleştiriyor ve soruyor: “Yaşanmışlıkları kaybetmek mi daha zor, yoksa hayalleri mi?”

"İnsanoğlu böyledir oğlum. Kendisine yaşama, savaşma umudu verilince daima gülümser."
*****
"Allah,yükseklerde de olsa görür.Onun gözü her yerde olanı görür.Kötüleri de,iyileri de gözler..."
*****
Oysa hayat bir okuldan ibarettir. Egitim her zaman düşmana karşı bir silah gibidir.
*****
"Hiçbir savaş,hiçbir zulüm sonsuza dek sürmez"
*****
“Meğerse insan bir soluktan ibaretmiş. Hatta en güçlü çağında bile. Boş yere çırpınır, mal biriktirir, kime kalacağını bilmeden.”
*****
"Unutma,çocuk bağ gibidir.Bir bağ nasıl ki bakım ister,çocuk da eğitim ister.Çünkü eğitim kutsaldır..."

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder