Zamanda yolculuk edebilseydiniz neyi değiştirirdiniz?
Kimi son bir kez görmek isterdiniz?
Tokyo’nun ara sokaklarından birinde, ziyaretçilerine özenle demlenen kahvelerini sunan yüz yıllık bir kafe bulunur. Yılın en sıcak gününde bile serin kalmayı başaran, yalnızca dikkatli gözlerin seçebileceği, bodrum katındaki küçük bir kafe... Öyle küçük ki üç masa ve altı sandalye ile mekân baştan başa doluyor. Duvarda ise her biri ayrı bir zamanı gösteren üç saat asılı. Etrafınıza bakındığınızda en hafif tabirle “sıradan” olarak niteleyeceğiniz bu yerin kolaylıkla tahmin edilemeyecek bir hizmeti daha var: Zamanda yolculuk.
Ancak bu, o kadar da kolay değil. Öncelikle belli bir sandalyeye oturmanız gerekiyor ki o, günde sadece bir kez masadan uzaklaşıp kısa süre sonra geri dönen bir hayalete rezerve edilmiş durumda. Eğer oturmayı başarırsanız süreniz dolana kadar sandalyeden kalkamaz, kafeyi terk edemezsiniz. Bir kez daha görmeyi ümit ettiğiniz kişinin daha önce bu kafeyi ziyaret etmiş olması gerekliliği ve geçmiş ya da geleceği asla değiştiremeyeceğiniz gerçeği de cabası... Ama hepsinden önemlisi, kahve soğumadan önce geri dönmek zorunda oluşunuz.
Ne geçmişe ne de bugüne ait olan bir hayalete dönüşmek istemiyorsanız duvardaki antika saatlerin sesine kulak verin: “Tik-tak, tik-tak, kahve birazdan soğuyacak!”
KİTAP HAKKINDAKİ DÜŞÜNCEM...
Kitap aslında büyük bir tiyatro oyunuymuş ve konusu etkileyici bulununca kitap haline getirilmiş.Konusu ise,bir kahve dükkanında sipariş ettiğiniz kahve soğumadan geçmişe yolculuk yapma imkanı bulmanız...
KİTAPTAN ALINTILAR....
İnsanlar bir şeyleri düşündükleri kadar nesnel biçimde görüp duymazlar. Görsel ya da işitsel bilgiler zihne girerken; tecrübeler, düşünceler, şartlar, vahşi fanteziler, önyargılar, tercihler, bilgiler, farkındalık ve zihnin sayısız diğer faaliyeti aracılığıyla bozulur.
*****
İlgi gösterme ki sana ilgi duyulsun.
*****
Gözyaşları bir kadının silahıydı.
*****
Su yüksek yerlerden alçak yerlere akardı. Yerçekimi kanunu böyleydi. Duygular da yerçekimine göre hareket ediyordu... Bağınız olan duygularınızı paylaştığınız birinin karşısında yalan söyleyip paçayı kurtarmak zordu...
*****
Olumsuzluk hastalığın belirtisidir.
*****
KİTAPTAN MÜZİKLER....
Kitabı okurken yargı dizisini izliyordum, ordan kulağımda kalan müzik ise şu...
Kitabın konusu çok gizemli geldi ve merak ettim. Satırları okuyunca sanki bir film sahnesi gözümde canlanmış gibi hissettim. Kitabın bir tiyatro oyunundan alıntı olmasını okuduğumda neden öyle hissettiğimi anladım. :)
YanıtlaSilUmarım Kitabı edinir ve okursunuz.
SilFark edemediğimiz ne değişik konulu kitaplar var. Kalabalık içinde ayırıp seçmek zor. Neyse ki birbirimizi haberdar ediyoruz:)
YanıtlaSilKesinlikle öyle oluyor, bu kitabı satın almak için sepete atmıştım. O arada bizim burada sahaf hikayrelerinde gördüm ve oradan aldım.
SilOlumsuzluk hastalığın belirtisidir 😩 kesinlikle olabilme ihtimalini hep sevdim
YanıtlaSilDoğru bir söz galiba...
Sil