Aslında evim tek katlı fakat nedense dışarıda merdivene binip camları silemiyorum. Evin içinden siliyorum fakat yine merdivene çıkmıyorum. Tül perde yıkamalarımda da maalesef takmak için yine merdiven kullanamıyorum. Yukarıdaki aletin uzun saplısı mevcut dışardan o şekil siliyorum. Mesela yarın bu şekilde cam sileceğim.
Kendimi akrofobi olarak adlandırmam zor. Çünkü en sevdiğim seyahat şekli UÇAK....
Bunda nasıl korkmuyorum anlamıyorum. Gerek çalışırken şirketteki görevlerimde ANKARA'ya, gerekse ANTALYA, İZMİR şehirlerine devamlı uçakla seyahat etmişimdir.
Hiç unutmam İSTANBUL'da arkadaş PiyerLotiye gidelim dedi, gittik ama teleferikte canım çıktı resmen.
Annem merdiven işlerine bana bırakmaz, sana bir şey olursa ben sana bakamam, ama bana bir şey olursa sen bana bakabilirsin der.
Yükseklik korkusunun çocukluğa dayandığını düşünüyorum. ANTALYA-KONYA Karayolu şimdiki gibi değildi çocukluğumda benim.Babamın memleketi AKSEKİ'ye giderken eski yolda çok korkardım. Sanki uçurumlardan düşeceğiz gibi gelirdi bana. Bazı dar alanlarda aracın biri durup karşıdan gelenin geçmesini beklerdi mesela, öyle bir yer vardı ki İmrasan beli derlerdi oraya, araba virajı aldığında arka tekerleklerden biri uçurumda kalırdı.
Siz ne diyorsunuz? düşme korkusu mu bu yoksa Akrofobi mi?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder