En hüzünlü şarkıların eşliğinde kapılarım yalnızlık
korkusundan çatırdıyor.
Fotoğrafların, hayatımızdaki tüm insanları onlarla birlikte
olduğumuz o anlarda dondurup geleceğe saklamak gibi bir yeteneği vardır...
İyi bir yalana, sağdan soldan ya da yukarıdan aşağıdan
nereden bakarsanız bakın, inanmaktan kurtulamayacaksınız.
Dilinin ucuna geleni kalbine gömmek fena. Bu alışkanlık
insanı çürütür.
Hayallerimiz kolayca taşınabilir şeyler olmalı. Belki sadece
bir his. Huzur gibi mutluluk gibi.
Hakikatin ipi yer yer incelebilir ama kopmaz.
Yaşarken farkına varamadığımızne çok şey var. Hayat
yaşadığımız gibi değil. Onu tıpkı bir manzara gibi uzaklaşınca görmek ne acı...
Farz et ki; buldun kış içinde baharı.
Ne kadar hayalim varsa sensizliğe ekiyorum. Gözyaşlarımla
sularım geceleri.
İnsanın yaş alarak kendinden uzaklaşmasının acı vesikasıdır
fotograflar.
"Tek bir anı, insanı bir ömür avutur, avutur. Bir daha
başka anın olsun istemezsin."
ne güzel bir yazı yazmışsın bilgece olmuş :)
YanıtlaSilBu yazı bana ait değil dergiden altını çizdiklerim Deep.
Silhımmmm ben de önce kafa dan alıntı sandım ama sonra galiba dedim dergiden etkilenip güzel bir yazı yazmış, esinlenmiş :)
Sil