Sabah kalktığımızda , kahvaltımızı yaptık, biraz ortalığı topladık, biraz bahçede çiçekleri dolaştık. Daha sonra giyindim dışarı çıktım. Cafeteryaya gittim. Kahvemi söyledim, gazetelerimi önüme aldım başladım okumaya. Beni cezbeden bir kaç köşe yazısından bazı yazıları resimledim.
Haşmet Babaoğlu'nun yazısında bu anlatım dikkatimi çekti. Bu
arada çay söyledim, dışarısını izlemeye başladım. Yolun kenarında yolculuk yapmak için bavulları ile otobüslerini bekleyen insanlar vardı. Bir baba oğul dikkatimi çekti. Eski işyerimizden bir bayanın eşi ve oğlu. Dikkat ettim ,oğlanla babanın arasından bir duman yükseliyor. Daha bir dikkatli bakınca çocuğun babasının yanında sigara içiyor olduğunu gördüm. Üzüldüm demek ki, saygı değerleri, insanlar arasında yok olduğu gibi, baba ve oğul arasında yok olmuş. Ben de 26 yıl sigara kullandım, ama babam bahçeye girdiği anda sigaram ayakkabımın altında idi.
Her şeyi konuştular mı, yoksa konuşmaya gerek kalmadan
mı anlaştılar?
Çünkü kimi zaman böyle olur;
Sözler hiçbir işe yaramaz.
İnsanlar, birbirlerinin fikrini gözlerinden anlarlar…
|Dostoyevski, Suç ve Ceza|
Yolda yürürken çektiğim bir ağaçtan çiçek. Aşağıdaki huylar ise insanı çirkin gösteren huylar, ALLAH bu huylardan bizleri uzak tutsun ihşallah.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder