KENDİ KENDİMİZ KADAR KİM PAYLAŞIR DERDİMİZİ?

Herkese merhabalar, günler geçiyor, yıllar geçiyor nerdeyse ömür bitiyor. Sabah erken kalkmalar, o serinlikte bahçeyi sulamalar, fasulye diplerinin doldurulması, çiçeklerin sulanması, geçmiş güllerin kesilmesi ve yabani otların çapalanması. İşte günün başlangıcı bu şekilde oldu bizde. Sabah bulaşık yıkanması, akabilinde ortalık toplanması sonucu yürüyüşe çıkılması gerekti.

Sardunyalarımıza örümcek dadanmış, yapraklar yapış yapış olmuş. Deterjanlı su ile yapraklarını yıkadık. 

Bugün maaş günü idi. Yürüyüşten sonra eve gelip acele duştan sonra çarşıya indim. Arkadaş ile parkta buluştuk, sohbet muhabbet  derken, 1,5 saat sonra parktan ayrıldık. Ben kasaba gittim, kıyma aldım, oradan belediyeye su parasını ödedim. Arkadaşla buluşmadan önce vergi  dairesine gitmiştim. Belediyeden çıktıktan sonra telefonları ödedim.

Minibüs ile eve gelmeden önce bim de indip. 1 büyük meyve suyu ve 1 paket bisküvi aldım. Komşumuzun 34 yaşındaki oğlu kalp krizi geçirdi hastanede idi, eve çıktı. Geçmiş olsuna gittim. Orda da biraz sohbet muhabbet derken eve geldim. Annem de surat bir karış:)) bu kadar saat oyalanırmıymış insan, ben hastayım biliyorsun zaten falan filan:))) Naz nazzzzzzzzzz

Jüt iple örmeye başladığım boncuklu çantam, fırsat buldukça örüyorum. İp bitmek üzere bu gün çarşıdan alacaktım ama unuttum. Pazartesine kaldı artık. Yarın yada pazar çarşıya inemem yoksa anam kapı önüne koyar beni:)))

Bu ayın dergilerini okuduktan sonra eski sayılardan okumadıklarımı ya da yarım bıraktıklarımı okumaya başladım. Bu arada kitabıma da devam ediyorum.

Evde akşam yemeğini yaptıktan sonra bilgisayar başında habire pinterestte yemek kaydı yaptım. Ne kadar obur ve doymazım:)))