OKUDUM-9- LA SONSUZLUK HECESİ /NAZAN BEKİROĞLU



Kitabı satın alıp okuduğunuzda, çok daha güzel bulacağınıza eminim ilk 55 sayfadan benim altını çizdiklerim aşağıda. 

SAYFA34: Söyledikçe söylemeyi sevdi. Sevdikçe söylemek istedi. Öyle güzeldi ki, kendisini mucizesine terk etti. İçinde konuşan Rahman'ın nefesi. Şimdi Adem, ışığın üstünde ışık, nurun üstünde haleydi.

SAYFA 39: Melek. Kötülülük yeteneği yok. Onların içinde, uyanabilir bir kötülük bile yok. İçlerinde ne vesvesenin amansız sesi ne şüphenin gizli ateşi gezinebilir. Başkaldırmazlar. İsyan nedir bilmezler. Emre karşı gelmezler. Yaklaşmazlar günaha,  bulaşmazlar. Masumlar, korunmuşlar. Sadece iyiler. Serapa güzellikler. Tek özellikler. Rüzgar esmekten, kuş ötmekten başkasını nasıl bilmezse; akmamak nasıl suyun elinde değilse, melekler de güzelliğin kaynağına, yaradılış gayelerine doğru akıp duruyor. Tesbih. Tahmid. Tekbir.

SAYFA 40: Tek başına ne duru iyilik ne de saf kötülük sensin. Ne baştan ayağa cennetsin ne de tümüyle cehennemsin. Aynı anda birbirine zıt iki şeysin. İçinde iyilik ve kötülüğü besleyip büyütecek yeteneğe aynı anda rastlayacaksın. Hataya da sevaba da aynı derecede ehliyetli olacaksın. Bir yanın yükselmeye çekecek seni bir yanın düştükçe düş diyecek. Zirveler çukurlar arasında gidip geleceksin.
 İçindeki kutsal ruha sahip çıkabilirsin. İşte o zaman melek değil ama melekler gibisin. Böyle bir tartıda melek gibi olmak melek olmaktan ağır çeker. Çünkü sen o iki şey arasında özgür irade-bilinçli seçimsin.
işte o zaman.
her halinle değil ama bu halinle,
düşmenle değil yükselmenle,
esfel-i safilininle değil ahsen-i takviminle ( esfel-i safilinin = aşağıların aşağısı ) ( ahsen-i takvim = en güzel biçim)
yani insan-ı kamilinle bizden yücesin
işte o anda secdeye değersin.

SAYFA 49: Bu bahçe böyle güzelken. Bu güzelliği, bu bahçedeki kendisini, bu can acısını, bu itibar kaybını unutması kolay olmayacaktı. Bu kalp acısını unutamazdı. Canına batan diken belli ki hiç susmayacaktı. Ve bir yanı değil her yanı, hep kırık kalacaktı.

SAYFA 51: Ölüleri dirilteceğin güne dek  beni öldürme.

SAYFA 52: Sana kalan mı daha fazla yoksa bana dönen mi? Ben mi üstünmüşüm yoksa Adem mi? Olumsuzluğun ruhu, yaratılacak ve hepsi de ölümü tadacak insanları doğru yoldan çıkaracağını söylerken bile......
Rabbinin izzet ve şerefine and içti. Araya bir istisna bıraktı.
Muhlis kulların müstesna. Yani temiz ve samimi olanlar bir yana. Yani meleklerin önünde secde ettiği mana. Ateşin tutkusu, toprağın onuru.

SAYFA 55: İstediğim bu işte! Öyle mükemmel ki yarattığın bu şey, onu bir kez elime geçirirsem, kendisini kendisinde nefse çevirebilirsem. Yani Sen'den çekip kendime getirirsem, en muhteşem Tanrı  hediyesini yoldan çıkarıp da bir anda yoldan çıkarıcıya dönüştürebilirsem Adem'in oğulları için dayanmak artık imkansız.
........................................................................................................
SONUNCU SAYFALARDAN: Cennetten dünyaya düşerken getirdiği her ne idiyse, dünyadan cennete giderken de onu götürüyordu.