OKUDUM -23- BAHÇEMDE YEŞEREN UMUTLAR / DEBBIE MACOMBER

30 Ocak 2013




Serinin 3. kitabı da bitti:))) Bu hafta gececi olduğum için belki bir haftada 3 kitabı bitirmiş oldum.

Bu kitabı okumaya başladıktan sonra, evde gerçekleşen madalya hırsızlığından sonra tahminde bulundum ve bulunduğum tahmin de kitap sonunda yazılmıştı zaten:))) Doug yaşadığını tahmin ettim ben..




Altını çizdiğim güzel bir satır aşağıdadır.



SAYFA9: Hayatlar ve zaman değişebilir, ama gerçek dostluklar bakidir, daima bizim bir parçamız olarak kalır.
SAYFA24: Birlikte geçirdikleri 24 yıldan sonra birbirlerine alışmış; aynı yemeği seçecek, aynı kitapları okuyacak ve aynı partiye oy verecek kadar birbirlerine benzemişlerdi.
SAYFA 35: Yaşayacaklarından beklediğinden de çok şey öğreneceğini hissediyorum.
SAYFA 38: İşe erkenden başlamak ortaya güzel sonuçlar çıkacağı anlamına gelmiyordu.
SAYFA 153: Ne olmak istediğimi bilmiyordum ama kim olduğumu keşfetmeyi, hayatı bir de böyle öğrenmeyi istiyordum.
SAYFA 184: Herkesin hayatında gidilmemiş yolar vardır.
SAYFA 197: Nefes aldığın sürece hiçbir şeyi yaşamayacak kadar yaşlı değilsindir.
Sen mutluluğu hakkediyorsun. Önüne engeller koyarak ona ulaşamazsın.
SAYFA 231: Hayatta keşfedilecek daha fazla şey olduğunu eğlencenin ana amaç değil, akıl çelici bir şey olduğunu anlayınca çok kötü anlar yaşayacaktı.
SAYFA 260: Hayatın ne getireceği belli olmuyor.
SAYFA 262: Mükemmel biri değildi. Herkes gibi onun da kusurları vardı.
SAYFA 281: Her şey hayatta kalmakla ilgiliydi ve hayatta kalmak, hiçbir şeyi çok fazla ciddiye almamak, çok da derine inmemek demekti.
SAYFA 349: Normal, her şeyin olduğu gibi görünmesi anlamına geliyordu. Büyük aldatmacaların da çirkin sırların da olmaması.
SAYFA 407: Bir erkekte bulunması gerektiğini düşündüğü özellikler olan haysiyetten, onurdan ve kişilikten yoksundu.
SAYFA 420: Büyümek zorlu bir süreçti.



Mutluluğu ifade eden güzel bir tablo...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder