OKUDUKLARIM 2024/5 SOYTARI ÇİÇEKLERİ

 

 

 

“Önceki gece Tamotogaura’da bir çifte intihar yaşanmış, bir adam ile kadın birlikte denize atlamıştı. Adam avdan dönen bir balıkçı teknesi tarafından denizden çıkarılmıştı ve yaşıyordu. Gelgelelim kadının bedeni bulunamamıştı.” Yirminci yüzyıl Japon edebiyatının önde gelen yazarlarından, sıradışı hayatıyla da meşhur Osamu Dazai otobiyografik öğeler taşıyan Soytarı Çiçekleri’ni ikinci intihar denemesinden sonra, 1935 yılında yayımladı. Dazai’nin yer yer dördüncü duvarı yıkarak okura birebir seslendiği kısa roman, yazarın İnsanlığımı Yitirirken’in baş karakteri Yozo Oba’yla ilgili kaleme aldığı ilk eser. Yozo Oba, sevgilisi Sono’yla birlikte Kamakura’da denize atlayarak intihar eder. Sevgilisi ölür, Yozo ise balıkçılar tarafından kurtarılır ve deniz kenarındaki bir sanatoryuma yatırılır. Vaktini diğer hastalarla, ziyarete gelen dostlarıyla ve hemşiresiyle geçirirken herkes Yozo için neşeli, hatta soytarıca bir atmosfer yaratmaya çalışır. Yozo ise hatalarla dolu geçmişini, Sono’yu ve umutsuz geleceğini düşünmektedir.

KİTAP HAKKINDAKİ DÜŞÜNCELERİM;

 

Kitap kısaca sevgiliyle intihar girişimde bulunmuş ve sevgilisini kaybetmiş bir gencin kurtuluşundan sonraki birkaç günden bahsediyor.

 

KİTAPTAN ALINTILAR;

 

İnsanın kendisiyle alay etmesi çok sefilce bir şey.

******

Yumuşak başlı insanlar gençlik dönemlerinde illaki çevrelerinden birini idolleştirme hevesindedir.

*******

Sanat tümüyle toplumun ekonomik mekanizmalarından türemiş bir pisliktir. Sosyal sermayenin bir tezahürüdür. Bir baş yapıt bile neticede çorap gibi bir üründür. (İlginç bir sanat tanımı)

******

 Sanatçılar öylesine sığ insanlar değildir.

******

Bir insanın intihar etmesinin temelinde kişinin, kendisinin dahi bilincinde olmadığı büyük bir nesnel sebep yatar.

******

Güzel duygular berbat edebi eserler ortaya çıkarır.

******

Gülümsemek gençler için nefes alıp vermek kadar kolaydır.

******

Gülmezsen zarardasın aslında. Gülünecek en ufak şeyleri bile gözden kaçırma sakın.

******

Yapmacık sözlerinin arasında bazen insanı hayrete düşürecek derecede dürüst bir tını hissedilir.İşte bu dikkatsizce ağızdan kaçan laflar gerçekleri içinde barındıran.

*******

Üstün sanatçıların hepsi amatör ruhludur. Önce acemi olurlar, sonra usta, sonra yine acemi.

*******

Bir sanatçının gücü eserinde yatar.

******

Bir roman özgürce yazılmalıdır! İnsanoğlu güzel duygularla, berbat edebi eserler ortaya çıkarır. Ne kadar aptalca! Bu söze lanet olsun! İnsan kendini tamamen kaptırmadan roman nasıl yazsın? Şayet tek bir söz, tek bir cümle, on farklı anlamda yüreğinde yankılanıyorsa kişi kalemini kırıp atmalıdır.

******

"Kurnaz biri. Suratı ahtapota benzemiyor mu?" Onlar, insanların yüzüne pek meraklıdır. Suratrlar üzerinden insana değer biçmek isterler.

*******

Yazar kendini açık etmemeli. Bu yazarın yenilgisi demek olur.

*******

Ne kadar çabalarsam çabalayayım illaki dağılacaktım….

*******

"Ben neden her şeyi bir sonuca ulaştırmakta bu kadar aceleciyim? Neden tüm düşüncelerimi bir hükme bağlamadan yaşayamıyorum? Böylesine bir huyu kimden aldım?”

******

Bizler ironik hayatlar yaşıyoruz. 

******