Bahardan bir resim olsun açılışımız, şurada ne kaldı ki bahara değil mi ama koskoca bir 110-120 gün filan. Neyse arada güneş çıkıyor da içimiz ısınıyor biraz. Şu an hem kahvemi içiyor hem de sizlere yazıyorum. Yemek yapılacak amannnnnnnnnn beklesin dursun biraz daha.
Sabah 8 de kahvaltı yapıyoruz, insülindi kahvaltıydı derken göz damlaları saatimiz gelmiş oluyor. Hop 5 tane damla 5 er dakika ara ile yapıyoruz. Ağbimle işimiz bitmiş oluyor. Sıra benim kahvaltıya geliyor ama canım istemiyor tek başına kahvaltı etmek. Ağbimin kahveye gidiş saati geliyor, giydiriyorum kendim giyiniyorum. O bahane ile bende evden dışarı çıkıyorum. O kahvehaneye ben parka gidiyorum. Geçerken taş fırın simiti de alıyorum çayın yanında pek güzel gidiyor:)))
Parktan çıkıp kasaba uğruyorum, saç kavurmalık et alıyorum içine de biraz kuyruk yağı attırıyorum. Oradan markete geçiyorum zeytin, tereyağ, çarliston biber, domates alıyorum.
Hadi biraz arkadaşa geçeyim 2 laf söyleyelim diyorum arkadaşın dükkana uğruyorum. Hazır gelmişken verdiğim kitabı da isteyim diyorum. Aaaaa senin kitabın mı vardı bende ????????
Evet var tabii, kaç oldu kitaplarım kendisinde kayboluyor. Artık vermeme kararı aldım, kusura bakmasın emanete sahip çıkanı severim çıkmayanı değil.
Ordan çıkıyorum yeni bir yer açılmış ismi sadece kahve...
evet sadece kahve var Şehrimizde böyle bir mekan yoktu. Starbucks gibi al kahveni git hizmetide var.
Benim tercihim Türk kahvesinden yana idi yine.
penti mağazasının müdavimleri uykuda idiler...
Kanepenin altına 1 torba okumadığım dergi koymuşum şimdilerde onlara takılıyorum....
Bir kaç ay önce bana ilk kez bir arkadaşım geldi... baktım kütüphanemdeki en sevdiğim kitaplardan beş tanesini seçmiş, kucağında, okumak için aldım diyor... Ay ben bilirim o okumak için almaları... Onların edebi dili çok ağır, zevk almazsın dedim (ki gerçekten öyleler) sana daha kolay okunanlardan vereyim dedim... kitaplarımı can havliyle kurtardım... kolay bulunur, kolay okunur üç romanla gönderdim arkadaşımı...Çabucak okur, veririm dedi... Ama nerdeeee! Eşinden ayrılmış, başka bir şehre taşınmış... gittikten sonra haberim oldu... insan giderken bir yere kitapları bırakır... çarşıda bırakabileceği çok yer var... yapmamış... ama ben biliyordum zaten böyle olacağını... aldığı kitabı getiren kişiyi bulmak samanlıkta iğne aramaktan zor maalesef... şimdi en azından kurtardığım kitaplarıma seviniyorum... :) ayyy ne çok yazdım... :) İyi okumalar... sevgiler Özlemcim...
YanıtlaSilHiç sevmem bu tür hareketleri emanet iyi bakılmalı ve yerine teslim edilmelidir.Bir de çıkarken bir dahaki gelişinde kitap getir bana demedi mi:))) gelde dönüp ilk önce aldıklarını ver deme:)))
SilKitaplarım benim için de çok kıymetli. Bir de okuduktan sonra geri vermek yerine başka bir arkadaşına verenler var. O zaman ciddi bozuluyorum. Umarım bu huylarından vazgeçerler. Size mutlu hafta sonları :)
YanıtlaSildoğru evet belki de başkasına verdi benimki de. size de mutlu hafta sonları
Silsaç kavurma oh iyimiş :) arkadaşın çok rahatmış valla. okuycağı yok demekki :)
YanıtlaSilgel beraber yiyelim deep:)) evet çok rahat arkadaşım ama bundan onra kitap alamaz benden.
SilAy kıyamam kitaplarıma, hele böyle sorumsuz davranılıyorsa hiç veremem bir daha.
YanıtlaSilaynen bende kıyamıyorum
Sil