Anselma, yaşlı ve emekli bir öğretmendir. Roma’daki evinde yıllardır
yalnız başına yaşamakta, artık tanıyamadığı bu dünyada kendini gereksiz
hissetmektedir. Her günü acı ve hüzün doludur. Bir yaz gecesi çöp
tenekesinin dibinde terk edilmiş olağanüstü bir papağan bulur. Luisito
adını verdiği papağan, Anselma’nın yüreğindeki buzları eritecek, sevgiyi
yeniden keşfetmesini sağlayacaktır. Tüm bir yaşamıyla hesaplaşmayı göze
alan Anselma, Luisito sayesinde, dünyanın ona unutturmaya çalıştığı
yaşama sevincini yeniden duymaya başlayacaktır. Ta ki...
KİTAP HAKKINDAKİ DÜŞÜNCELERİM;
Sıcacık ve sevgi dolu bir hikaye....
KİTAPTAN ALINTILAR;
Büyüklerin dünyasında yasalar, sevgiden daha ağır basar.
*****
Biliyor musun, birbirini sevince kavga etmek normaldir. Biraz takışma olmazsa sevginin keyfi olmaz.
*****
Dikkatli ol, kur yaparken kimse gerçek yüzünü göstermez. İnsanın gerçek yüzü sonradan ortaya çıkar.
*****
Umut etmek gerekir! Yolun sonunda daima bir hazine vardır.
*****
İnsan yaptığı işi tutkuyla yaparsa, hayatını bir vals müziği eşliğinde, vals ritminin güzelliğini izleyerek yapar denirdi.
*****
Hayatımızı tuğla üzerine tuğla koyarak inşa ettiğimiz bir ev gibi hayal etmeliyiz. Evin yükseleceği mekan fiziksel değildir; zamandan oluşmuştur.
*****
Bir hayvan neydi gerçekten? Günlük konuşmanın küçümseyici tavrında bu sözcüğün kökeninde yatan öz kolayca unutuluyordu. Can. Evet, hayvan can sahibi olan biriydi. İnsanların büyük bölümü için aynı şeyin söylenebileceğinden ise emin değildi.
*****
Büyüklerin dünyasında yasalar, sevgiden daha ağır basar. Ahhh ne kadar doğru...
YanıtlaSilkesinlikle haklı ve doğru bir söz..
Silsıcacık sevgi ise okunur :) doğal gaz masrafımız azalır :)
YanıtlaSilSusanna Tamaro okumayalı çok olmuş. Bu kitabını bilmiyordum.
YanıtlaSilelimde iki kitabı daha var ben de ilk defa okudum...
Sil