HAYAT YAŞADIĞIMIZI HAYAL ETTİĞİMİZ ŞEYDİR. ( LİZBONA GECE TRENİ / PASCAL MERCIER)

 

 

 

Ruh ikizi...
Onunla karşılaşabilmek..ve o deneyimi yaşamak... Bu karşılaşma, bir hayat içinde her zaman mümkün değildir. her birliktelik, her deneyim bu değildir.
Taraflar hazır değilse, aynı frenkansta değilse bu karşılaşma yaşanmayabilir; fark edilmeden geçip gidilebilir.
Ve bu gerçekleştiyse, hissedilen, yaşananlar bambaşkadır; başka bir dünyaya ait gibidir. Çok tanıdıktır, başka bir manyetik alan oluşur. O, fiziki olanın çok dışındadır.
Karşılaşmadan önce bilirsiniz, o frekanstaysınız... Gelişini hissedersiniz. Çoğunlukla ve özellikle başlarda...İki tarafda da ya da en azından tarafların birinde engeller vardır, karmik tortular... Bu süreç siz bir kere karşılaştınız mı başka bir şekle dönüşür.
Ve böyle bir karşılaşma... Çok acıtır, çok dönüştürür. Evren sizinle konuşmaya başlarken; tüm zamanların karmik süreçleri işlemeye başlar, gölgeler belirir etrafınızda... Hani o "film gibi" dediğiniz şekilde gelişebilir pek çok şey. Aynı yerde olmasanız da bilirsiniz, hissedersiniz sevincini, sıkıntısını, üzüntüsünü... Ruhunuzla konuşur, dinlersiniz. İşaretleri izlersiniz, eşzamanlılıkları fark edersiniz.
Gerçek anlamda sevmeyi, büyümeyi; akışta ve anlayışta kalabilmeyi, görünenin ötesindekileri okuyabilmeyi, teslimiyeti ve sabretmeyi öğrenirsiniz. Ve ne olursa olsun her şeye rağmen o hissedileni sizden kimsenin alamayacağını da.

Derin Dide Karaşahin

Uyanmış bir kalp diyor Şirazi, ışık yağdıran bir gökyüzü gibidir .. gönüllerin beslendiği günleriniz olsun

 

 

 

 Davul gümgüm çalınıyor.
Şen ola düğün şen ola.
Gönle neşe salınıyor.
Şen ola düğün şen ola.

 

Evimin 2 tarafında da düğün davulları çalıyor bugün, alaylar var, yemekler var. Mutlu mesut olsunlar inşallah. Her iki tarafta birbirinden habersiz aynı güne düğün koymuşlar. Her ikiside alaydan sonra yemekli ve davetliyiz. Biri Alevi komşumun düğünü ki dün tüm gün toplandılar yemekler yaptılar, birbirlerini çok tutuyorlar, bu gün de şalvarını giyip fıtasını takan alaya koşturdu. Onlar biraz oynadılar, arabalar hazırlandı alaya gidecekler derken, yan komşunun davulları geldi, onlarda Konyalı tahta kaşıklar çıkarırlardı önceden düğünlerde ama şimdi yok, göremiyorum bu tür adetleri. Her iki tarafta şu an gelin almaktalar bakalım dönüşte çakışacakmı davullar, yoksa ritimler birbirine girer oynayanlarda:)) her iki davulcu takımı da bence aynı havayı çalmalı, çiftetelli mi çiftetelli, kasap havası mı kasap havası:))

Ben sabahtan temizlik yaptım dün yapacaktım ama (cuma günü) arkadaş mezarlığa gidiyom babama çiçek ekicem dedi, sende gel deyince acaba evdekiler izin verirmi dedim? bir şansımı zorladım, verdiler ve biz mezarlığa gittik. Annem ve ağbim babama 2018 yılından bu yana kızgınlar ve gitmiyorlar, ( bunu bir süre sonra yazacağım yazıda gücenme sebeplerini açıklayacağım.) zaten ağbim istesede gidemez araç kullanamıyor, mezarlık şehirdışında tek başına bir bayan olarak bende gidemiyodum. Arkadaşın davet etmesi iyi oldu. Beraber gittik, mezarları temizledik, çiçek ektik umarım tutar ve çalmazlar. Dönüşte bir pastanede kahve içip ayrıldık.

Alay için yemek getiren şirketlerden birinin çalışanı en son çalıştığım şirketten Şaban ağbi çıktı:)) yemekten yana torpilli olduk anlayacağınız. İlk Konyalı komşumun alayı geldi, düğün zarfımızı verdik, yemeğimi yedim. Dönüşte de bir talbdota 2 göze ana yemek, 2 göze tatlı ve 2 ayran aldım eve getirdim.

Şimdi de Karşı komuşunun alayı geldi orası çok kalabalık. Orada kavurma, mercimek çorba, kuru fasulye, pilav tulumba tatlısı vardı. Annem pilav istediği için bir göze pilav, bir ufak göze kavurma ve bir tulumba tatlısı alarak, bu günü yemek konusunda kurtardık:)))

Şaka bir yana Hepsinin kesesine bereket olsun, yeni evli çiftlere de mutluluklar dileriz. Akşama salon düğünleri var fakat biri şehir dışı, biri de şehrin kenarı tek başına bayan olarak gitme imkanım yok, yine evde kaldık:))))