OKUDUKLARIM 68 ÜÇ KIZKARDEŞ

 

 

 

 Bir zamanlar, bir ülkenin en güzel denizine bakan bir evde üç kız kardeş yaşardı. İsimleri Türkân, Dönüş ve Derya idi. Babaları Sadık Bey ve anneleri Nesrin Hanım’la birlikte geceleri kucak kucağa oturur, gelecekte onları bekleyen şahane yılların hayallerini kurarlardı.

Türkân, Dönüş ve Derya’nın, Ayvalık’ın çam kokulu sokaklarında geçen masal gibi çocukluğu, onları yetişkin dünyasının acımasızlığına hazırlamamıştı belki. Hiçbir hayatın, hiçbir seçimin göründüğü kadar kolay olmadığını, bazen en büyük, en akla gelmeyecek sırların en güvendiklerimizin kalbinde saklandığını, en korkulacak hastalıkların gün gelip geçmişi derleyip toplayabileceğini anlamak zaman istiyordu.

Ve zamanın ilaç olmadığı bir yara var mıydı dünyada?

 Ayvalık’ın denize uzanan taş sokaklarından, nice yaşamlar görüp geçirmiş zeytin ağaçlarından, hayatın kaynağından akan suyundan, eski evlerinden doğmuş bir aile hikâyesi Üç Kız Kardeş. Bir mutsuzluk hikâyesi değil; neşeli günleri yâd ede ede iyiliğe dönüşün hikâyesi. İyileşmenin yolculuğu…

Beğenerek okudum kimi yerlerde gözlerim yaşardı diyebilirim.Çok güzel bir aile hikayesi. Kardeşlik, annelik, babalık, evlatlık alma, vicdan, merhamet, vefa ....... Kanser iyiliğin ve inancın gücü..Bitmesin istedim, devamı olan Kalbimin can mayasını da sabırsızlıkla okuyacağım.

 

Ama hayat bu değil mi zaten?
Bir aşağı, bir yukarı... İnişler, çıkışlar... Bir durmak, bir koşmak... Bir gülüş, bir düşüş... 

*****

Bir evi ev yapan, içindeki sesler ve yemek kokularıdır. Sesler azaldıkça, pişen yemekler de azalıyormuş meğer...

*****

 Eski insanlar bir başkaydı.Hesapsızdı ilişkiler,dostluklar.Samimiyetle koşardı herkes bir birinin yardımına

*****

 
İnsanı, içine akan yaranın kanı öldürüyor. Dışarı akan o kanı gören varsa anlıyor halinden. Ağlıyorsan, inliyorsan şanslısın demek ki, elinden tutan, yarana derman olan mutlaka bir yerden çıkıyor karşına. Unutuldum sandığında bile asla unutmuyor seni bu dünyaya yollayan. Bir parçanı alıyorsa iki parça veriyor sonunda.

******

"Kimse gelip bir başkasının hayatını değiştiremez, kimse bir başkasının öyküsünü yazamaz. Herkes kendi yolunun işcisi..."

*****

İyi bildiğini düşündüğün hikayenin bile en önemli yerinden habersizsin işte...

*****

 
Sahip olduklariniza sevinin. Kiyasiniz kendinizden zenginlerle olursa herzaman mutsuz yasarsiniz..

*****

İyi hatıralar bırakanlar bir yere gitmez. Onlar hep aynı yeri korurlar.

*****

 
Gözlerimin rengi derdin, hani beni severdin, sen nasıl gittin?

 

 

Güz kitap şenliği kitap 13

Sayfa 372

Toplam sayfa 3446

Puan 10

Toplam puan 190