Bu sene elimden geldiğince Ağaç ev Sohbetlerine bende katılmak istiyorum....
Konu Deeptone'den gelmiş...
"Ne tür bir hayvana sahip olmak istersiniz, evcil hayvan olarak veya başka nedenlerle?"
Bahçemde besleyebildiğim kadar kedi besliyorum.. Onları çok seviyorum, kediler bir süre sonra bahçeyi terkedebiliyorlar. Yada yanlışlıkla başka bir şehre gidebiliyorlar...
Bahçemde beslediğim tekir bir kedim vardı, çok sırnaşıktı üstüme tırmanır, yüzünü yüzüme sürer, bol bol mırlardı, gırlardı. Beni severdi yani. Bir gece ağbim minibüse ardiyeden mal yüklüyor, arabanın kapısıda açık, bu tekir kedi minibüsün arkasına girmiş, ağbim farketmemiş, ertesi sabah kalkıyor arabayı çalıştırıyor, başka bir şehre pazara gidecek evden çıktı araba ile gitti. Şehri çıkmadan bir kedi sesi farkediyor, arkadan geliyor. Eve geri geldi, arka kapıyı açtık, gel pisi gel pisi arabadan çıkaramadık, ağbimde geç kalıyor diye kapadı kapıyı, gitti. Pazarda mal indiriken fırlamış gitmiş..
Bir de ortaokul yıllarında yaşadığım bir olay var. Okuldan eve geldim, siyah önlüğümü çıkaracağım. Mutfağın yanındaki odaya girdim. Yakamı söktüm, yerde uzun siyah bir şey dikkatimi çekti. Babamın malları o zaman ardiye yapılmadığı için o odada duruyordu. Erkek deri pantolon kemeri satıyordu. Herhalde raftan düştü alayım rafa koyayım diye, eğildim ve ben çığlıklar atarak yatağın üstüne çıktım, bas bas bağırıyorum annem koştu geldi, ne oldu dedi. Dedim yılan, nerede dedi, yerde dedim. Eğildi baktı evet yılandı, dışardan kürek getirdi aldı, bahçeden dışarı fırlattı. Oda boşaltıldı, başka varmı yada çıkış yeri varmı diye, bulunamadı. Nasıl içeri girdiği benim için hala sırdır, Evin temelini koruyan yılan çift olurmuş. Onlardan biri olabilir dediler. Haftasına varmadan bir tane de bahçe duvarının üstünde çıktı, annem öldürdü, herhalde eşi idi. O yüzden yılanı sevmem. Ama kedilerin ağzını, burnunu, yerim...
Yukarıdaki kedimi şırınga ile besleyerek hayata bağlamıştım. Bu kadar büyüttüm, dışarıda sabah fırına gittim, dönüşte kaldırım kenarında ölüsünü gördüm, araba çarpmıştı...
Bu konuda ne zaman yazılsa aynı yorumu yapıyorum ama sokakta hayvana karşıyım :( Arabaların altında, başka hayvanlarla kavgalarında, insan denmeyecek insanların elinde telef oluyorlar bu böyle olmaz ki yazıktır.. Şehirlerimiz kedi köpeğin doğal ortamı değil, biz insanlar için bile güvensiz. Keşke sizin bahçenizde baktığınız gibi olsa, gerçekten hayvanı seven onu kısırlaştırır, sahiplenir.. Bazısı sırf acıdıkları için yaklaşıyor hayvana ve acımanın da altında aslında vicdan azabı yatıyor, onu sevgiyle karıştırıyorlar… Petshopların kapatılması, safkan hayvan satışı yerine kısırlaştırılmış ve aşılanmış sokak hayvanlarının sahiplendirilmesi özendirilmeli…. Ah bu konu içimi dağlıyor….
YanıtlaSilÇözüme ulaşmamış konulardan biri. Kısırlaştırma konusuna gelince ben her bedenin doğası neyse o şekilde yaşaması taraftarıyım, onlarında anne olmaya hakkı var...
SilKediler en garip yaratıklar olabilir, hatta uzaylı bile olabilirler:) insanı hipnotize edip kendine bağımlı kılabiliyor.Evde beslemedim hiç ama köyde çiftlik kuracak kadar varlar.Onlarla ilgilenince avlanma konusunda biraz tembellik yapıp paso hazır yemeğe geliyorlar.Sonra bi kayboluyorlar sonra yeniden cogaliyorlar.Dediğiniz gibi başka yerlere mi gidiyorlar yoksa başlarına üzücü işler mi geliyor bilmiyorum :(
YanıtlaSilBir var oluyorlar sonra yok oluyorlar...
SilKedinin ölmesi üzücü olmuş. İnsan bağlanınca zor oluyor.
YanıtlaSilevet gerçekten zordu..
Silay çok fena olmuş.Bazen yol kenarlarında ezilmiş canlılar görünce çok fena oluyorum.Şehir hayatı onlara da çok zor.
YanıtlaSilEvet öyle oluyor, bahçede koruyabiliyoruz ama yola çıktılarmı koruyamıyoruz.
Silkesinlikle öyleler, mamayı alıncaya kadar kendini sevdiriyor doydumu kaçıyor:))
YanıtlaSilKedileri çok seviyorum henüz bir türlü evde yanyana barınabilmeyi başaramadık ama bir gün olacak bence :) o güzelliğe çok üzüldüm benzer birşeyi bizde yaşadık etkisinden uzun süre kurtulamadık üstelik minnak bir yavruydu, ağaç tepesinden uzaklara bakışını unutamıyorum o kısacık ömrüne baktı sanki her hatırladığımda içim yanar :(
YanıtlaSilGerçekten üzüyorlar..
Siloyyyy yılan hikayesi çok fena imiş, çok korkarım yılandan, hiç görmesem de, yani hayvanat bahçesi dışında :)
YanıtlaSilbende çok korkarım..
Silİzmir'de yılanlara alışmıştık. Metos yılan delisi, evde beslemek istiyor. İzmir'de küçük olmasaydım ne güzelmiş ırada yılanlar diyor :D
YanıtlaSilben sevemedim o hayvanı inan...
SilYayladayken yılanlarla çok karşılaştım. Zararları olmadı ama soğuk hayvanlar. Ben kedilere yaklaşmaktan korkarım ama köpekleri severim. Evde beslemekten yana değilim. Bahçeli evlerde bakmak olabilir tabii:)
YanıtlaSilBen kedinin de köpeğinde ağzını burnunu yerim o derece yani:)) bende bahçede bakıyorum öyle daha iyi..
Sil