ALTINI ÇİZDİĞİM SATIRLAR;
Unuttuk kalbimiz kurudu
*****
Her anne kalbinden önce ölür
*****
Annene koştuğun yoldan geldim sana
*****
Erken doğduk biz, kalbimizden önce doğduk
adı anne olana anne ismini verdi adem
ölüme ne isim vereceğimizi bilemedik
*****
Sözcükler geçmişi, yaralarım geleceği bilseydi susardım.
*****
Kalbimin yerini bilseydim başka konuşurdum
karla pekmez ezer, ölümü topa tutardım
ölümü bilseydim hayata gezmeye gönderirdim.
*****
Hiçbir şey kalmadı bu gün avuçlarımda
Her şey kayıp gitti-eridi- buharlaştı
Her şey unutuldu
ya da kasten unutturuldu
*****
İnsanın kendiyle cenk etmesi kadar yaralayan başka hangi cengi olabilir ki?
*****
Şimdi artık geçilmeyen bir rüyadan geliyorum
Kargaşanın ortasında şehrin kıyısından
Yaprak bile kıpırdamayan akşamlardan
Hayaller biter elbet kimse şaşırmaz buna
Ötelerde hep kendine döner durur yalnızlık
İçinden geldiği gibi yaşayamaz hiç kimse
*****
Bir ömrü sığdırdığım bütün mısralar sende...
*****
Dilime gül diktim sözü mühürledim
*****
Tanrı biliyor ya,
Ömrümden giden bu kaçıncı mevsim.
Sayılamayan kaçıncı an
*****
Kimin inandığı ne varsa
Ya onunla yaşıyor ya onunla yanıyor
*****
Büyük konuşmalı insan
çok büyük laflar etmeli
mesela aşık olmayacağını söylemeli
bastıra bastıra
asla
insan büyükten
büyük konuşmalı
beklememeli zamanı ve o anı
ki hazır olamıyorsan
birden karşında görmeye
*****
İyi bir halt eder gibi aşkı sevmeyi öğrendik.
daha çocuk yaşta öğrendik
bu yüzden hep inandık ve büyüyemedik
hayatımın hatası bu yüzden hep bu oldu
neydi aşktı
*****
Bir sayfa daha çevriliyor yaşamdan
*****
yaz geldiğinde yenik, yogun ve dalgınsın,
yüzünün bana düşen yanında
kıştan kalma bir yara
herkesin aşına olduğu, ancak
kimsenin tanımadığı kadınsın
*****
beni sevmeyen bu zamanı terk etmekte
sence de geç kalmadım mı
*****
her aşk biraz armağandır.
her armağan gibi çekmece dibinde unutulan
*****
Bahçenin ortasında bir gül kanıyor, kırmızı sesiyle
bu benim kimliğim oluyor
*****
Bazen bir anda kuşların uğramadığı biri olur insan;
Kışlardan karalanmış düş kaçıran bir korkuluk
*****
Göz görmeyince gönül katlanır demiş atalar.
*****
İnsan güzel harcamalı
gözlerinde dolaşabildiği zamanı
Güzün adı çıkmış bir kere hüzünle
Halbuki zamanın gözleri güzse
gülümseyişlidir
ne hüzne ne kedere yer var güzün gözlerinde
Gülümseyiş ki ısıtır insanı
Birikmelidir, kış az ötemizde.
*****
Gideni geleni bol masa iyidir.
*****
İnsan hiç ihmal etmemeli rengi gülümseyişli gözleri
*****
Psikoloji ile kendi gizlerine inmeli bir şair, sonra onunla mücadele etmeli, kırılgan taraflarını onarmalı ya da yok etmelidir. Felsefeyle keskin bakışlar kazanmalıdır. Yaşam kavgasının en önünde yer almalı, belleğinde varsa kuvvetli bir inancı onu da ruhuyla yoldaş edip yollara düşmelidir.
*****
İnsan insana yaklaşır, şiir şiire.... Şairin yüzü en çok sevdiğine
*****
Önce kendi gizlerini bilmeli insan, onunla savaşmalıdır ve harbin sonunda yoluna devam etmelidir.
*****
Kurak adımlarıma yeşiller sür
Ellerim nar korksun, hüzün değil
Mevsimler doldur göğüs kafesime
Al acılarımu, al nefesimi, al gözlerimi
Bir sen olsun verdiğin.
*****
Oysa bir çiçek bir güzel dünyaya bakmalıdır.
*****
Gülmek
ayıp mı kardeşim?
yalnızlık
öksüzlük
yara varken
ince ince halimize gülmek
ayıp mı kardeşim
ağlamak
ayıp mı kardeşim?
gazetesiz
kitapsız
aç-susuz
uykusuz
insan ağlar kuşkusuz
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder