OKUDUKLARIM 2022/99 ŞEY VEYA ŞEYLER

 

 

 

Baktığımız ne varsa eriyip yok oluyor sanki. Öyle hızlı değişiyor ki her şey, ne dur diyebiliyoruz ne de dokunup bir iz bırakabiliyoruz. İnsan çaresini aradığının zehri oluyor zamanla. Dünyaya karışıp yaptığımız bu. Renk almak değil de kirimizi bulaştırmak içiniz sanki. O değişimin bir ucunda olup payımızı beklemekle ilgili değiliz hiçbirimiz. Yalnız, güçsüz ama nasılsa hep muktedir. Hem de sürekli aynı kalarak. Atakan Boran, ilk öykü kitabı Şey veya Şeyler ile insanı, onun karanlığını ve çürüklerini anlatıyor bize. Avucunun içindeki, kimi olağan kimi sıra dışı karakterleri eğip bükmeden anlatmayı yeğliyor. Yarattığı sahici atmosferler ve olaylarla uzun zaman akıldan çıkmayacak dünyalar sunuyor okura. “Seni tanıyorum. Tanımıyorum. Yokluğunla huzurluyum. Huzursuzum. Tıpkı senin gibi Tanrı’nın da bir adı var, biliyorum. Ama siz ormanda devrilip hiç işitilmeyen o ağaç gibisiniz. Varsınız desem bundan emin olamıyorum. Yoksunuz desem böylesi daha iyi.”

 

KİTAP HAKKINDAKİ DÜŞÜNCELERİM;

 

61 Sayfalık kısa bir öykü kitabı idi. En çok Şengül isimli öyküyü sevdim.

 

KİTAPTAN ALINTILAR;

 

Ne makine şu insan be! İçine ekmek, şarap, balık, turp koyuyorsun; iç çekmeleri, gülüşler ve düşler çıkıyor.

Aleksi Zorba

******

 Yazmak başka şeydi, pazarlamak başka.

******

İhmal edilmiş çocuklar suça daha meyilli olurmuş.

******

Elinden geleni yapma, elinden gelenin en iyisini yap.

******

Yaşama gelmeyi biz seçemeyiz ancak en azından nasıl yaşayacağımızı seçebilmeliyiz.

******

Kendini avutamayan insan ne yapar? Yüzleşir, yüklerini atar omuzlarından. Kendi değerini kendi bulur.

******

Olamadığım, olmadığım her yer bana şu ankinden daha iyiymiş gibi geliyor. Geçmişe özlem duyuyorum; gerçeğin temsilleriyle, oyunlarla yaşıyorum.

 *****