Bugün hava yine güzel, çöl sıcakları geliyormuş ama bakalım ne yapacağız. Sabah erken kalktım bizimkilerin kahvaltılarını hazırladım ve tekrar yattım saat 10 da kalktım makinaya çamaşır atmıştım onları çıkarıp astım. Ortalığı toparladım, üstümü değiştim maskemi taktım çarşıya gitmek üzere evden ayrıldım.
Çarşıda alışveriş yaptım, bankaya uğradım minibüs durağına geçerek eve geldim. Çok kalabalıktı çarşı, çocuklarında evden çıkış günüymüş bugün. Durakta bayan çocukları parka götürmekten bahsediyordu ama o park açık değil ki...
Eve geldim yoğurt bitmiş sütçüye telefon açtım şu an süt bekliyorum. Bizimkiler yine yatıyorlar. Rüzgar fazla olduğu için ağbim gezmeye çıkamadı bugün. Bende oturdum hem film izledim hem el işimi yapıyorum. 2. defa çanta örüyorum ip var bir tane daha... Belki hediye veririm birisine.
YAŞAMAK
Kanji Watanabe, genç yaşta dul kalmış bir adamdır. İkinci bir izdivaç yapmayan Kanji, üzerine titrediği oğlunu tek başına büyütmeyi tercih etmiştir. Aradan yıllar geçmiş, oğlu büyümüş ve evlenmiş, kendisi de zamanla terfi ederek; belediyenin, halkla ilişkiler şube şefliğine kadar yükselmiştir. Bürokrasi değirmeni, Kanji 'nin kocaman umutlarını öğüteli yirmi sene olmuştur. Dairenin ve diğer dairelerin çalışanları gibi, Kanji 'de aslında yirmi senedir hiçbir şey yapmamaktadır. İmza atmak, kayıt tutmak ve kayıtları, bir daha dikkate almamak üzere arşivlemek dışında... Kanji 'nin iş hayatı, bulunduğu pozisyonu, oturduğu şef koltuğunu korumak üzerine şekillenmiştir. O da hiçbir şey yapmamayı gerektirmektedir. Zaten Kanji 'de istese bile bir şey yapacak gücü olmadığını, genç yaşında öğrenmiştir. Zampara bir adam olmayan Kanji, özel hayatını tümüyle oğluna adamıştır. Oğlu koca adam olup evlenmesine rağmen, kendisini hâlâ küçük bir çocuğun babası sanmaktadır. Değişimi ve gerçekleri görebilse; ne yapacağını, nereye gideceğini bilemeyeceği kocaman bir boşluğa düşecektir...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder