Anlatacak bir şey bulmak bu karantina günlerinde o kadar zor ki rutine bağlanmış bir yaşam var. Bugünün tek farkı çarşıya gitmem.
Ağbimin kızına ve torununa çanta örmüştüm, astarlanması için çantacıya vermiştim onları aldım.
Çarşıda tshop a uğradım, ağbime şeker çorabı aldım 3 tane.
Oradan migrosa geçtim çok sevdiğim bisküviden aldım raf fiyatı 4.75 kasaya gelince 5.50 oldu, itiraz ettim, para üstü verdiler olayı düzelttiler. Kitaplarda indirim devam ediyordu sepete 2 tane kitap daha attım.
Migrostan sonra ana sağlığa gittim annem ile ağbime ilaç yazdırdım. Eczaneye geçip ilaçları aldım eve geldim. Üstümü çıkardım doğru makinaya attım, 1 bölüm dizi izledim film izleyemedim....
Çantalar ne güzel oldu Özlemcim...Anne-kız güzel günlerde kullansınlar. Senin de ellerine, düşünceli gönlüne sağlık...
YanıtlaSilçok teşekkür ederim ruşyena
SilÇantalar harika olmuş ikiside ellerinize sağlık, çarşı dönüşü aynı herşey makinaya ben duşa :) dışarı çıkmaya bazen sırf bu yüzden isteemz oldum. Gerçi zorunlu olmadıkça çıkmıyorum ama zorunluluğuda öteler oldum pes.
YanıtlaSilBeğeni için sağolun. bende zorunlu olmadıkça çıkmıyorum.
SilEskiden sokağa çıkmak ve eve dönmek ne kadar kolay işlermiş, şimdi tam bir tören gerekiyor.
YanıtlaSilEl işleriniz çok hoş olmuş, elinize sağlık. :)
Çalışan biri olarak şunu diyebilirim ki evdeyken yapaçak o kadar çok şey var ki. Onlardan durup paylaşım yapmaya vakit bulamıyorsun. altı hafta izin kullandım. Üç haftası evde kitap okuyarak geçti. Üç haftası da abim de çocuklarla geçti. öğrenmeye o kadar müsaitler ki insan şaşırıyor. Keşke çocukların bir hazine olduğunu fark edip sevgiyle merhametle büyüten nesiller olsa. Konu çocuklar değil de daha çok dünyanın farkına varmakla alakalı. hızla giden hayatımızda durduk ve yavaşladık. Neleri kaybettiğimizi ve nelerin elimizde kaymak üzere olduğunu gördük.
YanıtlaSilevet evde devamlı iş var ama bazen bıkabiliyorsun bundan. umarım o bahsettiğin nesil şimdi yetişiyordur. Korona hayatı sorgulamak açısından iyi oldu galiba.
Sil