Bugün sabah erken kalktım hastane randevumuz vardı. Saat 09 gibi Taksici geldi. O gelmeden önce çektim bu gülün resmini de bugünün günaydını oldu. Hastaneye gittik, saati geleni içeri alıyorlar. Saatimiz geldi içeri geçtik, doktor odasından seslendiler, içeri geçtik. Derdimizi dile getirdik insülünün bir tanesini kestiklerinden bu yana şekerin yükseldiğini belirttik. Kan filan tahlili istedi, haftaya salı tekrar gelin dedi. Salı gelemeyiz İstanbula gideceğimizi çarşamba gelebileceğimizi belirtik. Tahliller için kan filan aldılar. Tekrar taksi ile eve geldik.
Ağbim kahvaltı yapmaya başladı, ben markete gittim. Buzdolabı poşeti aldım, cheesecake aldım, yol üstü sergiden pembe domates aldım. Nalbura uğradım 2 kilo alçı aldım ardiyenin dış duvarlarında çatlayan yerler var oraya kullanılacak. Eve geldim kendi kahvaltımı yaptım ilaçlarımı içtim. Biz hastanede iken annem vişneleri toplamış ağaçtan. Hoşaf yapmak için poşetledik. Aldığım dondurucu daha henüz gelmedi buzluğu bir yerlere sıkıştırdık yine.
Meydan okumanın 27. gün sorusu
Birinin size yaptigi iyi bir sey?
Çalışırken üstümde kurulan mobing baskısını azaltmak amacı ile, bana mobing uygulayan bayan ile beni İstanbula takım çalışması eğitimine gönderen müdürüme teşekkürü borç bilirim. o bayan arkadaş ( daha sonradan insan kaynakları yöneticisi oldu) ile ben gerekmedikçe muhatap olmuyordum. Bu eğitim bize yazılınca bir gün önceden istanbula gitmemiz lazım. Müdürümün bana olan güvenini bozmamak adına bayanla birlikte İstanbula seyahat etme kararı aldım, fakat ona bana yüklediği bu şirkette istenmiyorsun duygusunun ona yüklemem lazım kararım bu şekilde. Malum biz insanlar sözlerimizle hareketlerimizle birbirimize duygu yükleriz. İstanbula buradan seyahat eden 2 firma birinde bilet kesen kişide benim yakınan tanıdığım bayan arkadaş. Neyse biz otobüs bileti aldık, yalnız ben biletimi onun bir arka sırası koltuktan aldım, fakat onun haberi yok. Otobüse bindik o numarasına geçti oturdu, ben arka sıraya oturdum. Bunda surat bir asıldı sormayın onunla yan yana oturmak istemediğimi duygu olarak ona yükledim. İstanbul kadıköye kadar asık suratla gitti. (yaklaşık 3 saat) Kadıköyde indik. Taksiye bindik bağdat caddesinde indik. Amacım hotele girdikten sonra bunu tekrar yalnız bırakmaktı, yalı mahallesine kuzenime geçmeyi düşünüyordum. Bu dedi ki sahanda yemek yiyelim, tamam dedim ama yemekte bununla ne konuşacağım şimdi. Karşıma oturduğu anda sen kim oluyorsun ki beni bu şirkette istemiyorsun deyip saçını başını yolasım var, hep içimden sabır çekiyorum. Derken aklıma bir çözüm geldi. İstanbul'da yaşayan ortak ikimizin tanıdığı Fatmayı çağırdım. Böylelikle ortamdaki elektrik azaldı ve Fatma ile güzel bir sohbet gecesi yaşadık. Hotele girdik o gece, 2 gün boyunca takım çalışması eğitimi aldık, sonunda belgeler verildi ayriyetten bana o grup içerisinde en iyi takım çalışanı belgesi verildi. Ben beni bu eğitime gönderen müdürüme istifamı vermiştim, kabul etmedi beni karşısına aldı uzun bir süre konuştuk. İlk sorduğu soru şirketimizde neden memnun olmadığını bana söyle dedi. Bende istifamın şirkette alakası olmadığını şirketten de İstanbuldan gelen siz müdürlerimden de memnunum dedim. Olayları aktardım. Daha sonra durum benim direktörüme iletildi, oradan bayanın bağlı olduğu direktörlüğe iletildi. Bayanın direktörü istanbuldan fabrikaya geldi bayanla görüşme yaptı. Hatta kadının kocası da fabrika kapısında işten çıkarılacak eşi diye bekledi. Velhasıl tüm müdürlerim beni bu kadının direk ve endirek baskılarına karşı 16 yıl korudular. Eğer bu fabrika kapatılma kararı alınmasaydı bu koruma halen devam ediyor olacaktı. Allah razı olsun
Başlık SİNEKLERİN TANRISI Kitabından
Takım çalışması sonunda aramızdaki buzlar eridi demeni bekliyordum:)
YanıtlaSilO buzlar hiç bir zaman erimedi,kendi yetmezmiş gibi başkalarına da buz yaptırdı aramıza. Kendi bana ulaşamadıkça çevremi kullandı hep ama ben onun orada çalışmadığını düşündüm umursamadım onu. Sorunum varsa müdürler ile hallettim olayı, şefimi dahi eline geçirmişti çünkü.
Sil